Operacja morawsko-ostrawska

Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Operacja morawsko-ostrawska

II wojna światowa, front wschodni
Czas	10 marca – 5 maja 1945
Miejsce	Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński, Morawy
Terytorium	Polska, Czechosłowacja
Przyczyna	ofensywa radziecka 1945
Wynik	decydujące zwycięstwo ZSRR i Czechosłowacji
Strony konfliktu
III Rzesza  ZSRR  Czechosłowacja
Dowódcy
Ferdinand Schörner Gotthard Heinrici Walter Nering Iwan Pietrow Andriej Jeriomienko
Siły
150 000 żołnierzy, 100 czołgów 255 000 żołnierzy, 180 czołgów
Straty
wysokie 23 964 zabitych, 88 657 rannych
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Operacja morawsko-ostrawska (też: operacja ostrawska; ros. Моравска-Остравская операция) – operacja wojskowa przeprowadzona przez Armię Czerwoną przeciwko Wehrmachtowi podczas II wojny światowej.

Wojska 4 Frontu Ukraińskiego działania ofensywne rozpoczęły 12 stycznia 1945 r., kiedy jako pierwsza, na terenie Słowacji, rozpoczęła natarcie 18 Armia. Następnie, 15 stycznia, działania na terenie Polski z rejonu Jasła podjęła 38 Armia. Jako ostatnia, 18 stycznia 1945 roku, do operacji zachodniokarpackiej z okolic Preszowa na Słowacji przystąpiła 1 Armia Gwardii.

Niemiecka obrona pękła. 20 stycznia wojska radzieckie zajęły Nowy Sącz, 24 – Kalwaria Zebrzydowska, 25 – Andrychów, 27 – Wadowice. 29 stycznia dowódca frontu rozkazał zatrzymać ofensywę na rubieży rzeki Białej. Na lewym skrzydle jego wojsk powstała luka, ponieważ nacierająca w górskim terenie 1 Armia Gwardii pozostała około 80 km z tyłu.

Na początku 1945 r. ruszyła ofensywa radziecka. 15 stycznia w rejonie Jasła działania rozpoczął 4 Front Ukraiński. Przez Nowy Sącz i Wadowice dotarł on do okolic Pszczyny. Niemcy zdając sobie sprawę ze znaczenia strategicznego Zagłębia Ostrawskiego przystąpili do umacniania tego odcinka frontu. Zadaniem utrzymania Moraw została obciążona 1 Armia Pancerna pod dowództwem gen. Schoernera. Wprawdzie siły niemieckie były słabsze, ale mogły wykorzystać osłaniające Ostrawę żelbetowe umocnienia obronne, które powstały jeszcze w latach 30 XX w. Także dowództwo radzieckie dokonało przegrupowania swoich sił. Przed 38 Armią gen. płk. Kiryła Moskalenki postawiono zadanie zajęcia Strumienia, a następnie kontynuowania ofensywy na Bramę Morawską. Dalej wojska radziecko-czechosłowackie miały nacierać na Ołomuniec i Pragę. Plan przewidywał dotarcie do stolicy w ciągu 45 dni.